Daar zitten we dan.
Helemaal alleen op een zwevende bol in een oneindig groot universum.
We hebben geen idee wat de bedoeling is en niemand legt ons iets uit.
Jarenlang hebben we kunnen doen waar we zin in hadden.
Vreten, zuipen, feesten; het kon niet op.
Maar nu de wereld zich stilaan naar de afgrond lijkt de bewegen, zullen we collectief volwassen moeten worden. We moeten ons gaan beheersen. Beteugelen.

En laat dat nou precies hetgeen zijn waar Martijn Crins zijn hele leven al mee worstelt.

In zijn tweede programma Hè Fijn gaat hij de strijd aan met zijn driften. Eerlijk, brutaal en volslagen eigenzinnig kijkt hij eens stevig in de dooie hoek van ons bestaan.

Een ode aan de ploeterende mens.